Kościół p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa
 |
 |
Pierwotnie kościół w Przeczowie był wzmiankowany już w 1229 roku. W XVI wieku świątynia ta zostaje przejęta przez ewangelików. W XVIII wieku w wyniku pożaru budowla uległa spaleniu. Obecny kościół został wzniesiony w stylu neogotyckim w 1864 roku.
Jest to budowla murowana, otynkowana w której murze wmurowana jest płyta nagrobna (epitafium) z 1788 roku. Jest to obiekt salowy z czteroprzęsłowym korpusem oraz widniejącą wieżą od strony zachodniej . Wnętrze pokrywa konstrukcja dachowa w formie dachu siodłowego, pokryta dachówka. W 2009 roku dach został poddany renowacji i konserwacji, która polegała na wymianie dachówki i pokryciu środkami grzybobójczymi i ogniochronnymi. Na trzech ścianach wnętrza świątyni znajdują się empory. Wieża w dolnej części jest kwadratowa, w górnej natomiast ośmioboczna nakryta iglicą pobitą blachą. W wyposażeniu wnętrza wyróżnia się ołtarz składający się z dwóch bocznych wieżyczek z pozłacanym tabernakulum w jego części centralnej oraz witraże. Okna są w kształcie ostrosłupów. Obok kościoła znajduje się kaplica z połowy XIX w.
- Tekst pochodzi z portalu Wikipedia. Wolna Encyklopedia.
Płyta nagrobna Caspara von Aulock und Laubsky † 1634
Płyta nagrobna Caspara von Aulock und Laubsky z Przeczowa i Starego Dworu, zmarłego w 1634 roku. Jego żoną była kobieta o imieniu Susanna. W 1619 roku wymieniany był jako starszy ziemski w księstwie oleśnickim. Inskrypcja na płycie jest całkowicie starta a następnie trochę nieudolnie nadpisana, lecz niestety nie w całości. U góry herby rodzin von Aulock i von Seidlitz.
VORSCHIDEN DER EDLE GESTRENGE ERENVESTE WOLBENAMBTE HERN CASPAR AVLOK VON LAVBSKE AVF PRIETZEN VND ALTEN=HOFF
Płyta nagrobna Rysia i Wandzi Urbanowskich
Płyta nagrobna dwojga rodzeństwa Rysia i Wandzi Urbanowskich. Rysio urodził się w 1955 roku a zmarł rok później, natomiast Wandzia urodziła się w 1950 roku i także zmarła rok później.
Pałac
Pałac w Przeczowie – eklektyczna rezydencja z cechami neogotyckimi wzniesiona w 1880 r. znajdująca się w Przeczowie.
Pałac w Przeczowie był wzmiankowany w 1830 r., obecny budynek wybudowano być może z wykorzystaniem jego murów, w drugiej połowie XIX w.. Wzniesiony jako eklektyczna rezydencja, w której przeważają cechy neogotyckie. Budynek murowany z cegły, otynkowany, rozłożony na planie zbliżonym do litery „L”, podpiwniczony, dwukondygnacyjny, w narożniku północno-wschodnim czworoboczna wieża, nakryta wysokim ostrosłupowym hełmem, nad resztą budynku dachy dwuspadowe z nowszymi lukarnami. Fasada (elewacje wschodnia) dziesięcioosiowa, z trzyosiowym ryzalitem poprzedzonym gankiem mieszczącym główne wejście. Od strony południowej skrzydło poprzeczne, pełniące funkcję kaplicy. Część okien ostrołukowa, inne z łukami Tudorów, większość w prostokątnych obramowaniach. We wnętrzach zachowany kamienny kominek i fragmenty neogotyckiej dekoracji sztukatorskiej (m.in. strop z neogotycką sztukaterią) oraz oryginalnej stolarki z motywami neogotyku.
Pałac przed II wojną światową należał m.in. do rodów Rodestock i Hoffman. Przeczów znajdował się w jurysdykcji włodarzy Bierutowa. Pałac związany z bierutowskimi rodami był powiązany ze znajdującym się kilka kilometrów od niego pałacem w Karwińcu, który uległ zniszczeniu w 1945. Pozostał po nim park, pierwotnie podobnie bogaty w drzewostan jak ten w Przeczowie, o licznych rzadkich okazach krzewów. Zachowanym świadectwem łączności obu pałaców było okalające do niedawna park w Karwińcu kute ogrodzenie, identyczne jak to w Przeczowie. Pałac w Przeczowie połączony jest z tym w Karwińcu drogą wiodącą przez las, która w swoim początkowym biegu od bram rezydencji w Przeczowie wiedzie zachowaną do dziś aleją kasztanową.
Po II wojnie światowej, pałac stanowił siedzibę Państwowego Gospodarstwa Rolnego (PGR). Użytkowany do 2004 r. W 2007 r. został sprzedany prywatnemu właścicielowi przez Agencję Nieruchomości Rolnych. Obecnie nieużytkowany, ulega szabrownictwu i dewastacjom.
Do pałacu przylega park (wpisany do rejestru zabytków), z bogatym drzewostanem (35 gatunków drzew) i polaną usytuowaną tuż za budynkiem. W parku znajdują się rzadkie okazy drzew: skrzydłorzech, klon srebrzysty.
W pobliżu znajdują się dwa dziedzińce gospodarcze wokół których wzniesiono budynki dawnego folwarku. Godny uwagi jest rozległy budynek mieszkalno-gospodarczy nawiązujący do neogotyku angielskiego oraz pochodząca z 1911 r. dawna gorzelnia.
- Zdjęcie pochodzi z portalu Wikipedia. Wolna Encyklopedia.